Hilal (31) na haar herseninfarct: “Gelukkig heeft mijn collega direct gehandeld”

“Het was eind juni 2021. Ik kwam ‘s ochtends aan op school en zou met mijn kleuterklas op schoolreis gaan. Ik voelde me wel wat opgejaagd en duizelig en merkte dat ik trilde. Toch had ik geen idee wat er aan de hand was. Toen ik opstond, liep ik tegen een pilaar aan. Een collega vond dit vreemd en hielp me om te gaan liggen. Toen een andere collega bij me kwam, merkte ik dat ik haar maar half zag. Dit bleef ik steeds herhalen. Ook had ik barstende hoofdpijn, het voelde alsof ik flauw ging vallen.” 

“In het ziekenhuis werd ik onderzocht door een neuroloog. De uitslag was niet goed. Het bleek dat ik een herseninfarct had en dat mijn hersenen beschadigd waren. Eigenlijk wist ik niet wat een herseninfarct precies was. Ik keek naar mijn familie en zag dat ze huilden. Hierdoor begreep ik dat het ernstig was. De neuroloog vroeg om mijn toestemming voor de behandeling met trombolyse.” 

“Na 3 nachten in het ziekenhuis mocht ik naar huis. Ik kreeg voor de zekerheid tabletten voor mijn cholesterol. Met de cholesterol tabletten ben ik sinds kort gestopt. Wel worden mijn cholesterolwaarden om de 3 maanden gecontroleerd. Een hoog cholesterol kan namelijk een beroerte veroorzaken. Wel moet ik de rest van mijn leven bloedverdunners slikken. Omdat ik jong ben heeft Young Stroke Care grondig bloedonderzoek gedaan. Hier is niets uit gekomen.

“Het herstel na een herseninfarct is heel belangrijk. Na 3 maanden werd ik opgeroepen voor de revalidatie in het ziekenhuis. Daar ben ik geholpen door een ergotherapeut, psycholoog en een maatschappelijk werker. Toen leerde ik eigenlijk pas wat ik had. Ik leerde mijn lichaam opnieuw kennen en kreeg veel informatie over wat me is overkomen. Ook leerde ik manieren om met mijn nieuwe beperkingen om te gaan. Het was een belangrijk maar heel intensief traject.” 

"De gevolgen van het herseninfarct hebben een grote impact op mijn leven. Jaren later ben ik nog steeds afhankelijk van anderen.” 

Visuele gevolgen

“Ik kan bijvoorbeeld niet alleen naar buiten. Twee gedeeltes van mijn hersenen zijn beschadigd door het herseninfarct. Hierdoor zie ik maar voor de helft.” 

Snel overprikkeld

“Door geuren, geluiden en emoties kan ik overprikkeld raken. Ook een simpel gesprek kan voor veel prikkels zorgen. Ik krijg dan veel informatie en moet luisteren, verwerken én reageren. Als ik echt overprikkeld ben, kan ik niks meer. Dan ga ik in een donkere kamer liggen tot het beter gaat. Ik probeer zoveel mogelijk te voorkomen dat dat gebeurt.” 

Ander leven

“Al met al ben ik blij dat ik op tijd in het ziekenhuis was. Ik moet er niet aan denken wat er had kunnen gebeuren als mijn collega niet zo goed had gehandeld. Toch heb ik een heel ander leven gekregen. Door het herseninfarct heb ik opnieuw moeten leren wat ik wel en niet kan. Ook heb ik geleerd om mijn grenzen aan te geven."

“Hopelijk komt er in de toekomst een behandeling die wel aanslaat. Ook hoop ik dat er meer aandacht komt voor hersenletsel en de (onzichtbare) gevolgen ervan.”