Paulien is gereanimeerd: “Snelle hulp van buurtgenoten redde mijn leven”
Paulien is moeder van 3 jonge kinderen. Op haar 36e krijgt zij een hartstilstand. Dankzij het snelle handelen van buurtgenoten heeft zij het overleefd. Inmiddels is bij haar een ICD geïmplanteerd, om een nieuwe hartstilstand te voorkomen.
Onduidelijke klachten
Paulien: “In de periode voorafgaand aan de hartstilstand had ik al vier keer een wegraking gehad. Daar kwam ik toen telkens zelf weer uit.”
“Maar ik maakte me wel zorgen. Zelf geloofde ik namelijk niet helemaal dat het epilepsie was en had ook al eens aan het hart gedacht. Ik liep met het idee rond om een second opinion aan te vragen. Echt haast had ik er niet mee, want je vertrouwt toch op de diagnose van de artsen.”
Goede voorlichting
“Goede voorlichting is heel belangrijk, dat zorgt voor bewustwording. Het is heel belangrijk dat de signalen eerder herkend worden. Vooral bij jonge vrouwen zoals ik worden ze nu nog vaak over het hoofd gezien.”
“Ik ben ontzettend dankbaar dat voor mij de hulp op tijd kwam. Ik hoop dat alle aandacht die de Hartstichting besteedt aan de verschillen tussen mannen en vrouwen echt verschil gaat maken voor alle vrouwen met hartproblemen.”
Op tijd reanimeren
“De 5e keer dat ik een wegraking kreeg, kwam ik er zelf niet meer uit. Dat was in mijn slaap. Mijn toenmalige partner sloeg direct alarm. Hij belde 112 en riep de hulp in van zijn ouders die naast ons woonden. Die waren er heel snel en startten met reanimeren.”
Burgerhulpverleners
“En ook de andere hulptroepen in de buurt waren er snel, dankzij het oproepsysteem voor burgerhulpverleners. Antoine, mijn buurman, was heel snel aanwezig en vlak daarna kwam een 2e en 3e burgerhulpverlener met een AED. Met een schok van de AED wisten ze mijn hartslag weer op gang te krijgen.”
Ook levens redden?
Heftige periode
“Als jonge moeder staat je leven even helemaal op zijn kop. Zelf heb ik er nog relatief weinig van meegekregen. Ik werd 2,5 dag in slaap gehouden. Maar al die dagen zaten al mijn naasten in onzekerheid: hoe zou ze eruit komen?"
“Toen ik weer bijkwam, ging het elke dag een stukje beter. Mijn familie moest me wel steeds opnieuw vertellen wat er gebeurd was. Mijn kortetermijngeheugen was tijdelijk weg.”
Schouders eronder
“Maar gelukkig ging het vanaf die tijd bergopwaarts. Ik zei tegen mezelf: schouders eronder en we gaan er weer voor. Juist omdat er zo snel gehandeld is, heb ik er geen schade aan over gehouden. Mijn geheugen is weer helemaal goed. Ik besef me dat dit ook anders had kunnen zijn.”
ICD
“Natuurlijk kreeg ik uitgebreide onderzoeken van het hart. In eerste instantie was het niet duidelijk hoe bij mij de gevaarlijke ritmestoornissen zijn ontstaan. Om te voorkomen dat dit nog een keer zou gebeuren, heb ik een ICD gekregen. Die grijpt in bij levensbedreigende ritmestoornissen.”
Erfelijkheidsonderzoek
“Tot voor kort dacht ik dat het toeval was dat mij dit is overkomen. Totdat er bij mijn nichtje ook ritmestoornissen werden ontdekt. Mogelijk is er een erfelijke factor in het spel. Er wordt daarom nu erfelijkheidsonderzoek gedaan in onze familie.”
“Die gebeurtenis met mijn nichtje was best wel weer even schrikken. Als het echt erfelijk blijkt te zijn, kunnen ook andere familieleden en mijn kinderen hiermee belast zijn. Uit DNA-onderzoek moet dit duidelijk worden.”
Onderzoek naar het eerder herkennen van hart- en vaatziekten is hard nodig. Dan zijn hartklachten eerder te herkennen en komen erfelijke hartaandoeningen misschien eerder aan het licht.
Reddende engelen
“Zelf heb ik die dag veel reddende engelen gehad. Zonder hen was ik er waarschijnlijk niet meer geweest. Iedereen die toen zo snel in actie kwam, ben ik dan ook enorm dankbaar.”
“Antoine heeft een speciaal plekje in mijn hart. Hij was al jaren heel actief op het gebied van burgerhulpverlening. Ik had het er wel eens met hem over gehad om ook iets te doen op dit gebied, maar het was er nooit van gekomen. Bizar dat ik juist door hem gered werd. Mijn kinderen zeggen nog steeds wel eens: Antoine is onze held, toch mama?”
Levens redden in Ospel
“Ik ben niet de enige die op deze manier gered is. De afgelopen jaren zijn er al veel levens gered in Ospel dankzij burgerhulpverleners. Nu zit ik samen met Antoine in het bestuur van de stichting Hartslag voor Nederweert. We organiseren informatieavonden, reanimatielessen, de plaatsing en het onderhoud van de AED’s en het contact met alle vrijwilligers.”